من همینم

نه چشمان آبی دارم...

نه کفشهای پاشنه بلند...

همیشه کتانی میپوشم و روی چمن ها غلط میزنم...

عشوه ریختن را خوب یادم نداده اند!وقتی از کنارم رد میشوی بوی اطکلنم مستت نمیکند...

  نگران پاک شدن رژلب و ریملم نیستم...لاک ناخنهایم از هزار متری داد نمیزند...

حتی از فرط غصه بلند داد میزنم...

"خدایم را با تمام دنیا عوض نمی کنم..."

و بعضی آدمهای اطرافم را هم باتمام دنیا عوض نمیکنم...

بلد نیستم تا صبح پای گوشی پچ پچ کنم و بگویم دوستت دارم...

وقتی حتی به تعداد حروف دوستت دارم هم دوستت ندارم...

اما اگر بگویم دوستت دارم,دوست داشتنم حد و مرزی ندارد..

من خالصانه همینم...